Turizmden büyük ölçüde etkilenen Leh’deki oteller, her zaman yeşil kalan ve bakımı daha kolay olan suni çim kullanıyor. Ancak, inşa ettiğimiz tesisin teraslı bahçelerinde yemyeşil dağ otlarının özsu ve tohumlarla dolu olduğunu görünce şaşırdım. Bunlar, ilkbaharda tipik olarak dağ çayırlarında bulunan, buzul erimesinin duygulu müziğinin eşlik ettiği çimenlerdi. Yabani süsenleri toplayıp odanın balkonundaki bir bardak suya koydum. Leh üzerinde yükselen karla kaplı zirvelerin bir manzarasını sunuyordu ve ‘Uzak Köşkler’in romantik hayal gücünü uyandırıyordu.
Uzakta bir Leh iris ve kar; Koparılmış irislerle dolu bir kavanozda mahsur kalan karıncalar. (Fotoğraflar: Vikram Jit Singh)
Biraz fonetikle kendimi şımarttım, güzel “iris” kelimesinin Leh’in enfes havasında süzülmeden önce bir balerin zarafetiyle dilimin üzerinde yuvarlanmasına izin verdim. Sonra iris saplarından sürünerek çıkan üç karınca gördüm. Üçlü, meyve suyu yuttu, ancak kesme çiçekler tarafından dışarı itildiğinde, bardağın derin sularında mahsur kaldılar. Üç silahşör, ölüme mahkum olan İris Adası’ndan kaçmak için ileri geri koştu. Alışılmadık bir karınca fincandan masaya tırmandı ama aceleyle geri döndü. Seyrek masa hiç rahatlık sunmuyordu, giyotine giydirilmiş süsenlerin hâlâ bir tanıdık havası vardı. Bu arada umutsuz karıncalar, taçyaprakların kenarlarına yapışıp sanki umut bir uçurumda ölmek üzereymiş gibi aşağı baktılar. Acılarını hissederek karıncaları aldım ve bahçenin iris kümelerine saldım.
Bahçeler çeşmeler ve serçeler, ispinozlar, serinler, kara kızılkuyruklar, öküzler ve saksağanlarla doluydu. Sonra bir şok geldi. Tatil yerinin kibar müdürü Wangchuk, turist akınından ekstra para kazanmak için bahçelerin düzleştirilip odalarla değiştirileceğini söyledi. Cıvıldayan, şarkı söyleyen, yiyecek arayan kuşlar ve cesur karıncalar, acımasız bir çıkış zamanı geçirmek üzereydi.
Bahçenin yaklaşan kıyameti, Leh’in ürkütücü bir hızla geçirmekte olduğu dönüşümün somut örneğidir. Betonlaştırma, çiçekler ve kuşlarla dolu vahşi alanları yok ediyor. Onlar, orijinal yerliler, her zaman solan kar fırtınasında gökkuşağı olarak göründüler.
Mountview penceresinde Barbet. (Fotoğraf: Amarinder Sandhu Gill)
otel penceresindeki kuş
Chandigarh’daki Mountview otelindeki Magic Wok kaliteli yemek restoranının yemek ve servis personeli, pencereleri ‘inceleyen’ sevimli kahverengi ve yeşil bir kuşa alışkındır. Kahverengi başlı bir barbet olan kuş, güçlendirilmiş cam üzerinde birkaç güçlü ve görünüşte beyhude gagalama yaparken görkemli sahneye bakıyor gibi görünüyor. Personel artık kuşun “içeri girme” girişimlerini umursamıyor ve bunun “pencerede salya akıtarak kurtuluşu arayan” zararsız adamlardan biri olabileceğini varsayıyor. Yeterli kredi kartı bakiyesine sahip olmama, ancak sunulan güzellikler için zorunlu olarak Google’da aramaya mahkum olma durumu. Çok yakın ama çok uzak!
Öğle yemeği için Hükümet Modeli Kıdemli Ortaokulu, Sektör 16’dan yazar ve sosyoloji öğretmeni Amarinder Sandhu Gill ve ailesi uğradı ve otelin kuş maskotu hakkında sohbet ettiler. Aziz Kabir Devlet Okulu 5. sınıf öğrencisi olan oğlu Dilşan, annesinin küçük yaşlardan itibaren doğaya olan ilgisini teşvik etmesinden büyülenmişti. Kuş defalarca pencere camını gagaladı ve camın hemen arkasında duran solungaçlara aldırış etmiyor gibiydi. Bu Dilshan’ı meraklandırdı ve düşündürdü.
“Bence barbet, camdan doğruca uçabileceğini düşünerek yansımasını gagaladı. Barbet bunu yapamayınca şaşırmış olmalı, bu yüzden içeri girmek için pencereyi gagalamaya çalıştı. Dilşan bu yazara “Tıpkı camdan odama girmeye çalışan karasinek gibi” dedi.
Bilgili annesi, “yalnız bir kuş” olarak tanımladığı barbet konusunda aynı fikirde değildi ve ekledi: “Barbetin kendi güzel yansımasını gagaladığını varsaydım. Belki de başka bir kuş olduğunu düşündü.”
Gill, kuşun kimliği ve pencere davranışı hakkında tavsiyemi istedi. Gill gerçeğe oğlundan daha yakındı. Barbets ve diğer kuş türlerinin yansımalarını sert bir şekilde gagaladıkları ve onu rakip bir erkek veya dişi zannettikleri bilinmektedir. Eş seçimi ve yuva yeri konusundaki rekabetin şiddetli bir hal aldığı üreme mevsiminde yansıma gagalaması açıkça gözlemlenir.
[email protected]
Uzakta bir Leh iris ve kar; Koparılmış irislerle dolu bir kavanozda mahsur kalan karıncalar. (Fotoğraflar: Vikram Jit Singh)
Biraz fonetikle kendimi şımarttım, güzel “iris” kelimesinin Leh’in enfes havasında süzülmeden önce bir balerin zarafetiyle dilimin üzerinde yuvarlanmasına izin verdim. Sonra iris saplarından sürünerek çıkan üç karınca gördüm. Üçlü, meyve suyu yuttu, ancak kesme çiçekler tarafından dışarı itildiğinde, bardağın derin sularında mahsur kaldılar. Üç silahşör, ölüme mahkum olan İris Adası’ndan kaçmak için ileri geri koştu. Alışılmadık bir karınca fincandan masaya tırmandı ama aceleyle geri döndü. Seyrek masa hiç rahatlık sunmuyordu, giyotine giydirilmiş süsenlerin hâlâ bir tanıdık havası vardı. Bu arada umutsuz karıncalar, taçyaprakların kenarlarına yapışıp sanki umut bir uçurumda ölmek üzereymiş gibi aşağı baktılar. Acılarını hissederek karıncaları aldım ve bahçenin iris kümelerine saldım.
Bahçeler çeşmeler ve serçeler, ispinozlar, serinler, kara kızılkuyruklar, öküzler ve saksağanlarla doluydu. Sonra bir şok geldi. Tatil yerinin kibar müdürü Wangchuk, turist akınından ekstra para kazanmak için bahçelerin düzleştirilip odalarla değiştirileceğini söyledi. Cıvıldayan, şarkı söyleyen, yiyecek arayan kuşlar ve cesur karıncalar, acımasız bir çıkış zamanı geçirmek üzereydi.
Bahçenin yaklaşan kıyameti, Leh’in ürkütücü bir hızla geçirmekte olduğu dönüşümün somut örneğidir. Betonlaştırma, çiçekler ve kuşlarla dolu vahşi alanları yok ediyor. Onlar, orijinal yerliler, her zaman solan kar fırtınasında gökkuşağı olarak göründüler.
Mountview penceresinde Barbet. (Fotoğraf: Amarinder Sandhu Gill)
otel penceresindeki kuş
Chandigarh’daki Mountview otelindeki Magic Wok kaliteli yemek restoranının yemek ve servis personeli, pencereleri ‘inceleyen’ sevimli kahverengi ve yeşil bir kuşa alışkındır. Kahverengi başlı bir barbet olan kuş, güçlendirilmiş cam üzerinde birkaç güçlü ve görünüşte beyhude gagalama yaparken görkemli sahneye bakıyor gibi görünüyor. Personel artık kuşun “içeri girme” girişimlerini umursamıyor ve bunun “pencerede salya akıtarak kurtuluşu arayan” zararsız adamlardan biri olabileceğini varsayıyor. Yeterli kredi kartı bakiyesine sahip olmama, ancak sunulan güzellikler için zorunlu olarak Google’da aramaya mahkum olma durumu. Çok yakın ama çok uzak!
Öğle yemeği için Hükümet Modeli Kıdemli Ortaokulu, Sektör 16’dan yazar ve sosyoloji öğretmeni Amarinder Sandhu Gill ve ailesi uğradı ve otelin kuş maskotu hakkında sohbet ettiler. Aziz Kabir Devlet Okulu 5. sınıf öğrencisi olan oğlu Dilşan, annesinin küçük yaşlardan itibaren doğaya olan ilgisini teşvik etmesinden büyülenmişti. Kuş defalarca pencere camını gagaladı ve camın hemen arkasında duran solungaçlara aldırış etmiyor gibiydi. Bu Dilshan’ı meraklandırdı ve düşündürdü.
“Bence barbet, camdan doğruca uçabileceğini düşünerek yansımasını gagaladı. Barbet bunu yapamayınca şaşırmış olmalı, bu yüzden içeri girmek için pencereyi gagalamaya çalıştı. Dilşan bu yazara “Tıpkı camdan odama girmeye çalışan karasinek gibi” dedi.
Bilgili annesi, “yalnız bir kuş” olarak tanımladığı barbet konusunda aynı fikirde değildi ve ekledi: “Barbetin kendi güzel yansımasını gagaladığını varsaydım. Belki de başka bir kuş olduğunu düşündü.”
Gill, kuşun kimliği ve pencere davranışı hakkında tavsiyemi istedi. Gill gerçeğe oğlundan daha yakındı. Barbets ve diğer kuş türlerinin yansımalarını sert bir şekilde gagaladıkları ve onu rakip bir erkek veya dişi zannettikleri bilinmektedir. Eş seçimi ve yuva yeri konusundaki rekabetin şiddetli bir hal aldığı üreme mevsiminde yansıma gagalaması açıkça gözlemlenir.
[email protected]