Onunla bir parça domates turşusu ile sambhar’a batırılmış bir kase idlis yerken tanıştım. Yuvarlak idlisin yumuşaklığı ve Hint turşusunun lezzetli tadı ve dokunuşu ona “Bu inceliği yaptın mı?” “Evet!” dedim, dik yakalı bir süveter ve bordo ceket giyip ortadaki masada karşımda otururken. Evleneceği adam için endişelenen genç bir kadının idlislerine cevap verdiğinde ne kadar gülünç ya da kaşlarını çattığını görünce şaşırdım. Onun için mesele sadece yemek mi yoksa yemek pişirme becerilerini test etmek mi? Acaba bir idli yapmanın ne demek olduğunu biliyor mu, yoksa hayatlarının geri kalanında idlis için hamur karıştırmayı mı hayal ediyor! Aman tanrım! Hayal gücü çılgına döndü, ama başka büyüyen şey ona olan hayranlığıydı. Daha da kötüsü, rotis yapamayacağını paylaşıyor. Kimse sormadı. Ancak olumsuz cümlesini “Rotis dışında yaz içeceklerinden doyurucu tavuğa, gulguleden balık pakodasına kadar hemen hemen her şeyi pişirebilirim” iddiası takip etti.
Yemek, çoğumuz için bir neşe kaynağıdır (HT dosyası)
Yemek, çoğumuz için bir neşe kaynağıdır. Bu sadece hayatta kalmakla ilgili değil, her gün mutfaklarımızda yarattığımız sanatı kabul etmekle ilgili. İlk tanıştığımız günden, korku ve tereddütle dolu olduğum günden, kalbimi bu harflere, kelimelere, hecelere ve daha fazlasına saplanıp kalmaya karar verdiğim güne kadar, iyi yemek, daha iyi anılar ve en iyi deneyimler seli vardı. . Üç “iyi” derecesini de fark etmene sevindim çünkü mutfağımda gördüğüm sihir birçok şekil ve boyutta geliyor ve kendini süslü isimlerde de gösteriyor. Birkaç isim vermek gerekirse Govind Gatte, Mutton Biryani ve Chicken Jahanpanah’ı keşfedebilirsiniz. İsimlendirme tek başına ilgi odağını çalıyor ve adı ifşa etmekten, bir tabakta sıcak olarak servis edilen yemeği servis etmeye kadar, arada neler olup bittiğinin farkında değilim.
Sudhir ve Alpana olarak da bilinen bizim, sevgiyle Timtim adında bir kızımız var. Ben kızımın melodilerine dönüp hikaye kitaplarını okurken, o aileden hiç kimsenin aşina olmadığı tencere ve tavalarında sihirler yaratıyor. Bu onun sırrı, yediğimiz zengin yemeğin içinde ne var diye her sorduğumda diyor. Gurugram’daki üst düzey restoranları ziyaret etmemizin tek nedeni süslü odalardaki şık ışıklar ve pohpohlayıcı kıyafetler içindeki iki gezgin ruh. Yemek, halkaları birbirine bağlar ve daha önce bilmediğimiz bir tat hayalini ortaya çıkarır. Farklı beğenilere ve hoşlanmayanlara sahip insanların birliğini sağlam tutan bu bağlayıcı güçtür.
Yemek bir sevgi ve ilgi dilidir. Birçoğu için yemek günahtır çünkü bizim durumumuzda bu Pati Ke Haath Ka Khana’dır (Kocanın Hazırladığı Yiyecek). Ayrıca, cinsiyet eşitliğini akla gelebilecek en basit şekilde teşvik eder. İster tatlı, ister tuzlu, ister baharatlı veya sıkıcı olsun, günün ruh hali panosuna uyar, şikayetlere, şikayetlere veya genel olarak hayatın sorunları ve sıkıntıları hakkında sızlanma nedenlerine yer bırakmaz. Başka bir deyişle, dış dünyanın bize attığı tüm alaylara ve sızlanmalara uygun bir yanıt olarak hizmet eder. Son olarak, size evinizin tadını verir. Aksine, evin tadı, canlandırıcı, ışıltılı ve muhteşem. İdlis’im için sambhar, khichdi’m için salatalık ve dal yavrum için taze dhaniya (kişniş yaprakları) olan kocam, konu onunla birlikte gelen benlikle özdeşleşmeye geldiğinde bir ev duygusunun önemini özetliyor. tatlar her gün oluşur. Bu bana yarın pişireceği kepekli naan için yapılan hazırlıkları hatırlatıyor.
İşte ipucunuz: çoraplarınızı yukarı çekin ve bir deneyin. Çok tuzlu veya çok tatlı çıkarsa endişelenmeyin. Yaptığım kekler genelde yapışkan oluyor. Bir düşünün evinizin lezzetini, bir araya getirdiğiniz tonlar ve nüanslarla sarmalanmış evinizin tadını iyileştirmeye çalışın. Dünya size bir Pandora’nın kutusu gibi göründüğünde, kapağı kapatın ve lezzetli bir ikram hazırlayın, çünkü bazı yenilebilir lezzetler olmasa başka nasıl küçük ikramlar dağıtabiliriz?
[email protected]
(Yazar, Devlet Koleji, Jatauli Haily Mandi, Gurugram’da İngilizce Yardımcı Doçenttir. )
Yemek, çoğumuz için bir neşe kaynağıdır (HT dosyası)
Yemek, çoğumuz için bir neşe kaynağıdır. Bu sadece hayatta kalmakla ilgili değil, her gün mutfaklarımızda yarattığımız sanatı kabul etmekle ilgili. İlk tanıştığımız günden, korku ve tereddütle dolu olduğum günden, kalbimi bu harflere, kelimelere, hecelere ve daha fazlasına saplanıp kalmaya karar verdiğim güne kadar, iyi yemek, daha iyi anılar ve en iyi deneyimler seli vardı. . Üç “iyi” derecesini de fark etmene sevindim çünkü mutfağımda gördüğüm sihir birçok şekil ve boyutta geliyor ve kendini süslü isimlerde de gösteriyor. Birkaç isim vermek gerekirse Govind Gatte, Mutton Biryani ve Chicken Jahanpanah’ı keşfedebilirsiniz. İsimlendirme tek başına ilgi odağını çalıyor ve adı ifşa etmekten, bir tabakta sıcak olarak servis edilen yemeği servis etmeye kadar, arada neler olup bittiğinin farkında değilim.
Sudhir ve Alpana olarak da bilinen bizim, sevgiyle Timtim adında bir kızımız var. Ben kızımın melodilerine dönüp hikaye kitaplarını okurken, o aileden hiç kimsenin aşina olmadığı tencere ve tavalarında sihirler yaratıyor. Bu onun sırrı, yediğimiz zengin yemeğin içinde ne var diye her sorduğumda diyor. Gurugram’daki üst düzey restoranları ziyaret etmemizin tek nedeni süslü odalardaki şık ışıklar ve pohpohlayıcı kıyafetler içindeki iki gezgin ruh. Yemek, halkaları birbirine bağlar ve daha önce bilmediğimiz bir tat hayalini ortaya çıkarır. Farklı beğenilere ve hoşlanmayanlara sahip insanların birliğini sağlam tutan bu bağlayıcı güçtür.
Yemek bir sevgi ve ilgi dilidir. Birçoğu için yemek günahtır çünkü bizim durumumuzda bu Pati Ke Haath Ka Khana’dır (Kocanın Hazırladığı Yiyecek). Ayrıca, cinsiyet eşitliğini akla gelebilecek en basit şekilde teşvik eder. İster tatlı, ister tuzlu, ister baharatlı veya sıkıcı olsun, günün ruh hali panosuna uyar, şikayetlere, şikayetlere veya genel olarak hayatın sorunları ve sıkıntıları hakkında sızlanma nedenlerine yer bırakmaz. Başka bir deyişle, dış dünyanın bize attığı tüm alaylara ve sızlanmalara uygun bir yanıt olarak hizmet eder. Son olarak, size evinizin tadını verir. Aksine, evin tadı, canlandırıcı, ışıltılı ve muhteşem. İdlis’im için sambhar, khichdi’m için salatalık ve dal yavrum için taze dhaniya (kişniş yaprakları) olan kocam, konu onunla birlikte gelen benlikle özdeşleşmeye geldiğinde bir ev duygusunun önemini özetliyor. tatlar her gün oluşur. Bu bana yarın pişireceği kepekli naan için yapılan hazırlıkları hatırlatıyor.
İşte ipucunuz: çoraplarınızı yukarı çekin ve bir deneyin. Çok tuzlu veya çok tatlı çıkarsa endişelenmeyin. Yaptığım kekler genelde yapışkan oluyor. Bir düşünün evinizin lezzetini, bir araya getirdiğiniz tonlar ve nüanslarla sarmalanmış evinizin tadını iyileştirmeye çalışın. Dünya size bir Pandora’nın kutusu gibi göründüğünde, kapağı kapatın ve lezzetli bir ikram hazırlayın, çünkü bazı yenilebilir lezzetler olmasa başka nasıl küçük ikramlar dağıtabiliriz?
[email protected]
(Yazar, Devlet Koleji, Jatauli Haily Mandi, Gurugram’da İngilizce Yardımcı Doçenttir. )